Tsjang Kai-Sjek
Tsjang Kai-Sjek(ook wel bekend als Chiang Kai-Shek)
is geboren op 31 oktober 1887 in Xikou, Ningbo, China en stierf op 5 april 1975 Taipei, Taiwan.
zijn vader Jiang Zhaocong en moeder Wang Caiyu waren lid van een welvarend familie van zout kooplieden. Tsjang heeft zijn vader verloren toen hij 8 jaar oud was. De jonge Tsjang was geïnspireerd door zijn jeugd door het besef dat de reputatie van een geëerde familie op zijn schouders rustte. Hij was een ondeugend kind, toen hij 3 jaar oud was heeft hij een paar eetstokjes in zijn keel geduwd om te zien hoe ver ze komen. Ze kwamen vast te zitten en waren met grote moeite verwijderd. Zelfs op een jonge leeftijd was hij geïnteresseerd in oorlog, en bestuurde nep campagnes met een houten zwaard en speer. Naarmate hij ouder werd, werd Tsjang meer bewust over de problemen om hem heen.
In 1905 ging Chiang naar Ningpo om te studeren en besloot om een militaire carrière te volgen. In 1906 ging hij naar Tokyo maar faalde om te kwalificeren voor een militaire training. Toen hij terugkeerde naar China, studeerde hij bij de Pao-ting Military Academy, en daarna doorgaan met zijn militaire educatie in Tokyo bij de Shikan Gakko Military Academy.
Doordat hij zijn politieke positie had versterkt, maakte Chiang zich klaar om Sun Yat-sen’s (de eerste president van nationalistisch china) plaats te vervangen.
om zijn droom van de nationale hereniging waar te maken, of om het land back onder een bestuur te brengen. Op 9 Juli, 1926, werd hij de hoogste commandant van het Noordelijk Expeditie Team. Chiang’s troepen streek noordelijk en Shanghai was bezet op 22 Maart, 1927, en Nanking op 24 Maart. In minder dan een jaar had Chiang de welvarendheid en zeer bevolkte provincies van zuidelijk, centraal, en oostelijk China onder Nationalistische controle gebracht.
Hoe dan ook, was Chiang onbeschikbaar om de overige politieke en militaire rivaliteiten te ontwarren. Hij ging kort met pensioen in 1927 om zijn huwelijk te regelen met Soong Mei-Ling. Chiang’s bruid was een lid van een leidende Christelijke familie van Shanghai, en een van haar zussen, Soong Ching-ling, was de weduwe van Sun Yat-sen. Als een voorwaarde van het huwelijk, ging Chiang akkoord om het Christendom te studeren; hij werd uiteindelijk een innige (zeer gelovige) Meditist.
belangrijke conflicten
Stalin zag Mao als een anti-Europese spion van Japan. Hij mocht hem nooit en verkoos de burgerlijke nationalist Chiang Kai-Shek boven Mao. Mao wilde een machtig China en fabrieken om tanks, vliegtuigen en schepen te produceren en enkel Rusland kon hem daarbij helpen. De Koreaanse oorlog bood hem die kans. Mao moedigde Kim Il Sung aan het zuiden aan te vallen, waardoor de Chinese mensenmassa nodig was om de Amerikaanse tegenaanval te stelpen. Mao stuurde de voormalige nationalistische soldaten en officieren naar het front, met communistische keurtroepen in de rug. Het miljoen Chinezen dat daarbij omkwam, had aldus nog propagandistische waarde en spaarde de CCP (de Chinese communistische partij) heel wat zuiverings moeite.
Uiteindelijk werd Mao de overloper van de Koude Oorlog. Mao die ooit besliste ondanks Stalins aarzelen om in Korea een oorlog tegen de Amerikanen te beginnen, eindigde als bondgenoot van diezelfde Amerikanen. Zijn uiteindelijke doel was via de oorlog in Korea de Sovjets te dwingen hem atoomwapens te leveren om als schild tegen de VSA te dienen. Kim had al in 1952 door dat hij en Korea gebruikt werden en dat enkel een rokende puinhoop en een gedecimeerde bevolking zijn erfenis zou zijn, maar was verder machteloos.
Koreaanse Oorlog of Korea oorlog is een in het Westen gebruikte naam voor een tussen 1950 en 1953 uitgevochten oorlog tussen het communistische Noord-Korea en het pro westerse Zuid-Korea. Noord-Korea werd in de oorlog militair ondersteund door de Volksrepubliek China en de Sovjet-Unie. Zuid-Korea werd gesteund door de Verenigde Naties en ontving militaire bijstand van diverse VN-landen, onder leiding van de Verenigde Staten.
De Verenigde Staten steunden Chiang kai-shek op Taiwan en beletten het Chinese Volksbevrijdingsleger een invasie uit te voeren.
terwijl Amerika de banden met de nationalistische Republiek China op Taiwan verbrak.
De erfenis van Chiang is het doel van debatten wegens de verschillende meningen die over hem worden gehouden. Voor sommige, was Chiang was een nationale held die de zegevierende noordelijke expeditie leidde tegen de Beiyang krijgsheren in 1927, het bereiken van Chinese eenwording, en die vervolgens leidde China naar de uiteindelijke overwinning tegen Japan in 1945. Sommigen verweten hem voor het niet genoeg doen tegen de Japanse krachten in de aanloop naar, en tijdens, de tweede Sino-Japanse oorlog, de voorkeur aan zijn legers te houden voor de strijd tegen de communisten, of alleen maar wachten en hopen dat de Verenigde Staten zou betrokken raken .Sommigen zien hem ook als een kampioen van anticommunisme. Tijdens de koude oorlog, werd hij ook gezien als leider die vrij China en het bolwerk tegen een mogelijke communistische invasie leidde. Echter, Chiang voorzitten zuiveringen, politieke autoritaire en Graft tijdens zijn ambtstermijn in het vasteland van China, en regeerde gedurende een periode van opgelegde Martial Law. Zijn regeringen werden beschuldigd van corrupte nog voordat hij zelfs de macht nam in 1928. Hij verbond ook met bekende misdadigers als du Yuesheng voor politieke en financiële voordelen. Sommige tegenstanders laden dat de inspanningen van Chiang in zich het ontwikkelen van Taiwan meestal waren om het eiland een sterke basis te maken waarvan aan één dag terugkeer naar vasteland China, en dat Chiang weinig achting voor de welvaart en het welzijn van de op lange termijn van de Taiwanese mensen had.
. in 1954 bezette Chiang Kai-shek de eilanden van Taiwan en,verder naar het noorden, de datema eilanden; deze eilandengroep zijn zeer dicht bij vasteland China en de wateren tussen hen zijn gekend als Taiwan Detroit. Tot aan deze dag, bekijken beide kanten van de Chinese Burgeroorlog nog de eilanden als strategisch belangrijk omdat zij een lanceringsplatform voorstellen om te binnenvallen
. Van tijd tot tijd bombardeerden ze elkaar in de vroege jaren 1950 . De Koreaanse oorlog hield de Chinese strijdende facties gescheiden door de aanwezigheid van de Amerikaanse vloot.
Na de Koreaanse oorlog in september 1954,probeerde de VRC en de VS toen het bombardementen op de noordelijke eilanden begon op te lossen . De Verenigde Staten ondertekenden een wederzijds defensieVerdrag met Taiwan, dat steun aan de Roc beloofde als de VRC in een breder conflict was. In 1955, was het Congres voorbij de ‘ Formosa resolutie ‘, waardoor president Eisenhower de beslissing nam om Taiwan en de noordelijke eilanden te verdedigen. De VS. liet overal bekend zijn dat Taiwan tegen een communistische aanval zou worden verdedigd. Door 1955, was de VRC onverklaarbaar gesteund en de druk was weg.
Door 1958, was de VS centraal met zijn besluit in Libanon tussenbeide te komen. Mao en de VRC
Nikita S. Khrushchev (1894-1971) eerste secretaresse van de communistische partij van de Sovjet Unie van 1953 tot 1964
nam volledig voordeel van de schijnwerper om het bombarderen van Kinmen en Mazu te hervatten. Toen Taiwan hun militaire basissen op de offshore eilanden kon niet opnieuw leveren, deden de
VS dit. De Amerikaanse interventie bracht een abrupt einde aan het bombardement en, nogmaals, verlichtte de crisis. “uiteindelijk, kwamen de PRC en de Roc aan een regeling waarin zij elkaars garnizoenen op afwisselende dagen beschoten. Dit bleef twintig jaar tot de VRC en de Verenigde Staten de relaties normaliseerde.
